Wednesday, October 19, 2005

(my) _____ eyes.


"...you HAD a chance..."




four words that shattered all my defenses just last night. tangina. biglang gano'n. four numbing words from her. it took those for words in one swift brush of a sentence to my face to end all hopes, including hopeless ones. putangna ayoko naman talaga ng drama, ewan ko ba't parang hinahabol-habol ako. up to this moment, everything that happened last night's still a blur to me. smashing pumpkins, damayan n'yo 'ko. mellon collie and the infinite sadness. rhet miller, ba't 'di mo ko lubayan? utang na loob. senti mode, senti mode. is there no end to this? tangina, misdeal e. taympers muna. ulitan. pakiramdam ko nadaya ako ng pagkakataon. time had a bias against me. ayoko nang ilatag lahat, lalo lang magugulo. ako. tanong-tanong pa, "masaya ka ba?" foolish question, gago. i just wished i never was able to speak to here in that manner. 'di kaya hindi ko na lang nasabi. para maayos-ayos. "kung gusto madaming paraan, kung ayaw maraming dahilan." potah, alam ko. ang hindi ko alam e 'yun lang pala yung pagkakataong meron ako. parang consolation prize. kasi frends tayo. kung nalaman ko lang yun ng maaga-aga 'di sana tinangay na kita sa gubat sa antipolo para ma-solo lang. "sori 'di kita hinabol...sori, tayo'y malabo." anlupet ng sugarfree. pwede kayang session sa kanila, sub muna kay ebe para ako naman mag-eemo kahit isang kanta lang. burn out. o kandila. kahit yung kababanggit ko lang na linya. arghh. was it a lame excuse? subtle denial? mamamatay lang ako kakaisip. ang saya ko pa naman nung kausap ko siya. "sasabihin ko sayo pag nagka boypren na ko." tapos. game over. final score, tambak. hindi na nakaporma. e tangna humirit pa, technical. flagrant foul ko na ako mismo ang nasaktan. sub. sub. inulan ka ng problema sa tropa at mga kaibigan, sumabay pa 'to. "rob, naging mabait naman ako sa'yo, 'di ba?" yeah, you were. walang sarcasm dito. dahil wala naman akong maaasahan maging ganu'n man ang pagtingin ko dito. nasabi ko na. nasabi mo na. salamat sa telepono. sa 127 chars. na text. sa ym. sa pagtabi sa pag-idlip. at sa tanging pagkakataong ikaw lang ang nakakaalam.



(isang mahabang patlang ang alay ko sa'yo sa blog na 'to)






















rinig mo ba 'ko? lingon ka naman dito, kahit one time, big time lang. ayoko lang ma-LSS sa 'yeah, whatever.'


"...we don't have to stay friends, let's pretend to be enemies..."



...at mukhang dito nga tayo patungo.

Wednesday, October 12, 2005

Alay sa Naqavats

Minsan* eheads



Minsan sa may Kalayaan
Tayo nagkatagpuan.
May mga sariling gimik
At kanya-kanyang hangad sa buhay.
Sa ilalim ng iisang bubong,
Mga sikretong ibinubulong.
Kahit na anong mangyari,
Kahit na saan ak man patungo.
Ngunit ngayon,
Kay bilis maglaho ng kahapon
Sana'y huwag kalimutan
Ang ating mga pinagsamahan.
At kung sakaling gipitin ay
Laging iisipin na
Minsan tayo ay naging tunay na
Magkaibigan.
Minsan ay parang wala nang bukas
Sa buhay natin.
Inuman hanggang sa magdamag
Na para bang tayo'y mauubusan.
Sa ilalim mg bilog na buwan
Mga tiyan nati'y walang laman.
Ngunit kahit na walang pera
Ang bawat gabi'y anong saya.
Minsan ay hindi mo na alam ang nangyayari,
Kahit an anong gawin
Lahat ng bagay ay merong hangganan.
Dahil ngayon,
Tayo ay nilimot ng kahapon.
Di na mapipilitang buhayin
Ang ating pinagsamahan.
Ngunit kung sakaling mapadaan,
Baka ikaw ay aking tawagan
Dahil minsan tayo ay naging tunay na
Magkaibigan.



*nais ko lang ialay ang kantang 'to sa pinakamamahal kong tropa. kahit malala at mukhang hindi na kami buo, isang pasasalamat dahil minsan, naging pinakamasayang at pinakamahalagang mga kaibigan ko ang mga ito.

Monday, October 10, 2005

....

wala..malungkot lang.hehe.ulol.


Tuesday, October 04, 2005

heto ulit..ayuz!




eto ang default. wasting my time. rak on!

isa pa...






ayuz...isang personal favorite. blessid union of souls. i believe.

hehehehe....

nawiwili ako sa video codes lately. hetong isa pa mula sa splender:







enjoy.